Bu, teçhizat veya görüntülerle ilgili değil; sağlığımızla ilgili.
Fotoğrafı ek konuşulmayan bazı şekillerde kullanıyorum. Müşteriler için sadece güzel fotoğraf ve resimler yapmıyorum, aynı zamanda kendim için de dünyanın kaosunu keşfetmeme ve onu anlamlandırmaya çalışmama izin veren resimler yapıyorum.
Ne kadar çok fotoğraf çekersem, bir konuyu o kadar çok araştırmak ve bana mantıklı gelene kadar onu çekmeye devam etmek istiyorum.
Bu, sanat dünyasında kendimi ifade etmemin bir parçası mı, yoksa aşağı çekildiğimi hissettiğimde pozitif kalmak için kullandığım küçük bir numara mı, gerçekten bilmiyorum.
Belki ikisi de. Belki de hiçbiri.
Gerçekten bilmiyorum. Ya da umursa, bu konuda.
Neden fotoğraf çektiğim soruldu.
Cevabım hep aynı, “Çünkü buna mecburum.”
Dünyayı bir çerçevede görmeme yardımcı olan bir vizör olmadan birkaç günden fazla geçmesine dayanamıyorum.
Artık küçücük, eski, cep boyutundaki dijital fotoğraf makinelerinin dünyasını keşfettiğime göre, asla fotoğrafsız kalmıyorum.
(Evet, bir iPhone’um var ve evet, iyi fotoğraflar çekiyor. Neredeyse çok iyi. Küçük 2008 Fuji’m de harika fotoğraflar çekiyor ve bunlar telefon gibi görünmüyor.)
Artan özgünlük ve zihinsel esneklik
Fotoğrafçılık pratiği yapmanın beynimin yaratıcı kısımlarını kullandığı için daha net düşünmeme yardımcı olabileceğini düşünüyorum.
Fotoğraf çekerken konuyu, ışığı ve kadrajı dikkatlice düşünmem gerekir. Bu, problem çözme becerilerime ve düşüncelerimde esnek olmama yardımcı oluyor.
Yaratıcı çözümler ararken esneklik çok önemlidir.
Farklı yöntem ve yaklaşımlarla deneyler yapmak, beni tipik rutinlerimin dışında düşünmeye zorladığı için bilişsel gelişimi desteklemeye yardımcı oluyor.
Konsantrasyon Sağlar ve Farkındalığı Ödüllendirir
Ciddi bir şekilde fotoğraf çekerken, yaptığım şeye giderek daha fazla odaklandığım ve etrafımdaki dikkat dağıtıcı şeylerin daha az farkına vardığım bir “bölgeye” veya belki de o yeni terim olan “akışa” giriyorum.
Konu, tüm çabalarımın odak noktası oluyor ve keşfetmeye devam ettikçe ona aşık oluyorum.
Portre ya da natürmort fark etmez. Ben sadece tüm varlığımı fotoğrafı olmasını istediğim gibi yapmaya adadım.
Sadece konuya bakmaktan çok daha derin bir düzeyde ayrıntılara verilen bu dikkat, görüntü oluşturma sürecini benim için bir tür Zen pratiği haline getiriyor.
Elimdeki ışıkla, özneyle ve çoğu zaman beceriksiz, arkaik aletle çalışma eylemine tamamen dalmış durumdayım.
Bu da beni daha karanlık yerlere batmaktan alıkoyuyor.
Aynı anda hem depresyona girip hem de fotoğraf çekemem.
İzolasyonu Azaltmak
Fotoğrafçılık sizi evden, kanepeden veya yataktan kaldırır.
Size önünüzdeki o zaman için bir amaç verir.
Sizi üzen şey üzerinde durmanıza izin vermiyor, sizi bir kamera alıp ilginç bir şey aramaya zorluyor.
Ve o gün onu hiç bulamamış olsanız bile, baktınız. Ve bakış, süreci bu kadar güçlü kılan şeydir.
Çalışmanızı tamamen kendinize saklamazsanız, size paylaşacak bir şeyler verir. Ve yaptıklarınızı herkesle paylaşabilirsiniz. Fotoğrafçı olmaları gerekmiyor, çalışmalarını bir Facebook grubuna gönderen arkadaş, akraba, sevgili veya tamamen yabancı olabilirler.
Bu açıdan fotoğraf, durağan görüntü sevgisine dayalı bir tür sosyal ağdır. Ve bu kötü pop müzik eşliğinde dans eden narsistlerden çok daha iyi.
Başarı duygusunu teşvik etmek
Fotoğrafçılığın en önemli yönlerinden biri de budur. Çabalarınızın hemen sonuç verdiğini göreceksiniz.
Görüntüleri telefonunuzdan, kameranın arkasından veya dizüstü bilgisayar ekranından kontrol edebilirsiniz. ŞİMDİ geliyor, girişimlerimiz hakkında bize anında geri bildirim veriyor ve bu geri bildirimle giderek daha iyi görüntüler oluşturmaya devam etmemizi sağlıyor.
Bu inanılmaz bir başarı duygusudur. Ve bu bizi canlandırabilir.Bize bir değer duygusu verebilir ve ayrıca bize destek verecek başkalarıyla paylaşmak için eğlenceli bir şey olabilir.
Bu paylaşım, bağlar kuran, dostluklar başlatan ve insanı daha da fazla deneyime açan bir şey olabilir.
Bir şey yapma hedefi belirlemek, sonra onu gerçekten yapmak inanılmaz derecede yatıştırıcıdır. Hayatın zevklerinden biridir.
Ve ek bir vuruş olarak, pozitifliğinizin fırladığını göreceksiniz.
Modern hayatın uçurumlarında dolaşırken fotoğraf benim için tercih edilen bir araçtır.
Fotoğraf çekmeye çok küçük yaşlarda başladım. Tüm hayatım boyunca bir ilgi, bir hobi, bir iş ve bir saplantı oldu.
Ve bu gerçek bir lütuf oldu.
